Czasem jest tak, że ktoś ratuje siebie wbrew swojej woli. Np. biegnie pan X na ratunek pana Y. Pan X jest uzbrojony po zęby we wszystkie wspaniałe rady i porady tysiąca dobrych cioć, a tymczasem jego życie się wali w gruzy. Wtedy być może obecność pana Y pozbawiona "uzbrojenia" staje się największym wow w jego życiu. Bo nagle odkrywa, że można samemu COŚ wymyślić z niczego. Oraz, że on też może być odkrywcą a nie tylko ciągłym powielaczem cudzych pomysłów jak żyć.
:)

Agnes... taka pozytywna ironia losu... ratując innych siebie ratujemy...
Czasem wydaje nam się, że mówiąc NIE, wysadzamy świat w powietrze, ale jeśli mamy rację, to nie my zginiemy, a bywa, że ktoś jeszcze ma podobne zdanie, tylko bał się pierwszy wyskoczyć z samolotu...
A może jeszcze komuś zechce się nad tym zastanowić i coś napisze?...

Magdo, możliwe, chociaż nie wiemy, co pisane... wiemy tylko, co słuszne.
Przepraszam, że tak brzydko piszę, że trzeba trzy razy... postaram się poprawić. :)

Dziękuję i dobrej nocy. :)

co komu pisane?

muszę czytać co najmniej 3 razy...
fajne :)