Wstyd ogółu. Ludzie czynią bliźnim takie .. ohydztwa.. I nie po to żeby przetrwać, tylko po to, aby się zaspokoić. Nie jestem jakimś 'człowiekofobem', ale widzę co się dzieje. Mówienie o tym co jest w nas naprawdę może chyba już tylko pomóc.

a mimo to wszystko, mysl mi sie bardzo podoba, choc mnie samej nie wstyd mojego człowieczeństwa. wstyd mi ogółu.

nie mogę dac plusa, a z chęcią bym dała ;)

Sorry, ale jak człowiek może Cię zniesmaczać, skoro sama jesteś człowiekiem? Masz wstręt do samej siebie?
Łał, chyba Cię podziwiam, bo nigdy nie widziałam, żeby ktoś zdobył się na coś takiego. Mocne wyznanie.
A tak poza tym , naprawdę sądzisz, że rośliny mają dusze i kochają ? Hm.. SF.
Pozdrawiam.

wydaje mi się, że po części do każdego z nas.
podzielam zdanie ~bolik. ; ))

Do mnie:)

Wyjaśnij mi, w jaki sposób kocha roślina?
Bo zwierzęta to raczej się przywiązują, co do "milosci" pies-suka itp.
To raczej chodzi o reprodukcje i pociagniecie gatunku

Przykro mi , ale się z Tobą nie zgadzam . Ja uważam , że to właśnie zwierzęta i rośliny mają duszę , potrafią kochać . Nie jestem tego jakąś fanatyczką . Niestety ludzie mnie tylko zniesmaczają . Nigdy mnie do nich nie ciągnęło i nigdy nie pociągnie . Ta myśl to tylko i wyłącznie moja opinia , nie chciałam nikogo urazić .

Gdyby było
"Jestem człowiekiem i to mi wystarcza"
"Czuje się z tym dobrze, że jestem niemagicznym człowiekiem"
Albo coś tego rodzaju w pozytywnym odniesieniu do własnego człowieczeństwa, byłby ogromny plus.
A tak leci minuch

jeśli w kółko się mówi o tym samym to robi się to nudne,poza tym każdy teraz narzeka że jest człowiekiem...a jakby urodził się jako mucha albo pies to by narzekał,że jest muchą lub psem...to jest chore

w pewnym sensie mogłabym się z Tobą zgodzić, gdyż ludzie potrafią być okrutni.
na prawdę moglibyśmy wiele wnioskować, a nawet uczyć się od zwierząt ich zachowań,itd. jednak jest rzecz, która nas jako człowieka odróżnia od całego otoczenia, od roślin, zwierząt. to DUSZA. to my potrafimy czuć, okazywać emocje, uczucia, potrafimy KOCHAĆ. mamy rozum, a nie instynkt samozachowawczy. sami możemy kreować swoje życie.i to właśnie jest piękne w byciu człowiekiem. nie wstydźmy się tego, pomimo tego, że umiemy wyrządzić tak wiele zła! pomyślmy lepiej o tym ile potrafimy i ile robimy dobrego!

W kółko i w kółko , pozdrawiam . ^.^