Niegdyś jednością, lecz przez zazdrość bogów rozdzieleni, błąkamy się po ziemi. Szukamy brakującej połowy.

Gdy spojrzenia nasze znajdą się na jednej linii, serca zabiją mocniej. Nie ma nic bardziej wspaniałego, niż odnaleźć swoją drugą parę rąk. Drugie serce. Kolejne dwoje oczu. Dwie nogi, które wraz z naszymi, pójdą na kraniec świata.