Słusznie Ewuś ... pierwszy krok jest najważniejszy... ale i najtrudniejszy :)

...bo z czasem ta skorupka może przerodzić się w żelazną klatkę nie do zburzenia, dlatego zawsze warto "zaryzykować" i wyjść do ludzi, do świata, powrócić do marzeń, iść drogą własnego zdania, posłuchać serca, tylko (albo aż) po to, by poczuć się na nowo szczęśliwym i z uśmiechem patrzeć na to co nas otacza :)

Pozdrawiam :)

Dziękuję
Miłego poniedziałku:))

Świetna myśl Ewo..Pozdrawiam:)

Piękna myśl Motylku...

Trzeba się przełamać ,rozkruszyć lęk i iść do przodu zrobić krok po którym nastąpią następne znacznie łatwiejsze.Nie pytać,czy to ma sens tylko kroczyć po swój cel

Dziękuje Damianie za opinię
Spokojnej nocki i przyjemnego poniedziałku:))

No właśnie, tylko na pozór... taka skorupka w rzeczywistości może być nic nie warta...
Czasem pytamy o zdanie ze zwykłej ciekawości, swoich racji nie ma wtedy żadnej potrzeby zmieniać :-)
Po pierwszym kroku będzie łatwiej, "z górki"
Świetnie, świetnie :) Pozdrawiam serdecznie, kolorowej nocki życzę.