Nadzieja, którą żywię za każdym razem, wpędza mnie do labiryntu życia, z którego mogą wyjść tylko najsilniejsi. Kiedy ją odrzucę, patrzę na świat i otaczające mnie sprawy z niebywałym dystansem i opanowaniem, jednocześnie jednak odtrącam świat marzeń, w którym czuję się najlepiej. Nie potrafię żyć bez nadziei, to zbyt trudne dla ludzi, którzy chcą marzyć.