Menu
Gildia Pióra na Patronite

My- nietrwali, zagubieni w jasnym mroku codzienności.
My- naiwni, łaknący nieistniejącej już miłości.
My- zaszufladkowani, obrzucani kamiennymi stereotypami.
My- ludzie, ślepi i pogrążeni. Ostatnim podrygiem okaleczonego serca odczuwamy tęsknotę za
za tym co było...

3325 wyświetleń
43 teksty
0 obserwujących
  • MadeleineC

    1 August 2014, 14:07

    Owszem stereotypy krzywdzą. Nie tylko osoby, które są nimi "obrzucane", ale również "obrzucających", którzy trwają w swej ogromnej niewiedzy i zacofaniu.

  • qini

    1 August 2014, 12:32

    A to co było nigdy nie powtórzy. Cóż... Masz rację co do codzienności, każdy dzień zaczyna się i kończy tak samo, nie trzeba nawet myśleć co będziesz robił, bo i tak będzie to (jak dobrze ujęłaś) " jasny mrok codzienności". Zauważyłaś, że jeśli trzymamy się stereotypów to jesteśmy nieszczęśliwi?