Damianku, Twoja myśl pozwoliła mi spojrzeć jeszcze inaczej... dziękuję za nutkę nadziei w tym tańcu...tak jakby ta baletnica o poplątanych nogach robiła nieliczne kroki dobrze... tak jakby do czegoś zmierzały....

W momencie czytania tej myśli usłyszałem piosenkę, a tam słowa "Karuzela gra, w głośnikach wciąż muzyka gra..."

Czasem ta "baletnica" siedzi na takiej właśnie karuzeli... I kręci się wkoło... A gdy się zakręci w "głowie", to spada... czasem wtedy lepiej spaść na parkiet, do środka... niż wypaść poza.

"Twarzą do"
Hmm, chciałoby się, żeby chociaż na wznak... bo wtedy możemy spojrzeć życie z innej perspektywy...

Intrygująca myśl, Kasiu...

Ale z autorki całkiem niezła baletnica, na parkiecie myśli...
Pozdrawiam;)