Kiedy wierzę, mam nadzieję, że moje marzenie może się spełnić, czuję się najszczęśliwsza. Każdy mały krok, który zbliża mnie do celu sprawia, że moje serce się śmieje. Wiara i nadzieja, które mam, dodają mi sił. Jednak kiedy moje marzenie się spełni, cieszę się, ale krótko. Nagle, szybko szukam czegoś więcej, szukam następnego celu, bo to spełnione marzenie już mi nie wystarcza, by się radować. Zaczynam odczuwać głód szczęścia... Czy to aby na pewno nie jest nałóg?