Kiedy tracisz coś co kochasz (i nie mówię tu o ludziach), coś co robisz przez całe życie, co jest Twoją pasją i miłością, a pozwolenie na "start" jest zależne od innych ludzi, nie pozostaje Ci nic innego jak czekać, czekać w bezsilności i bólu...

Najgorszą tragedią dla sportowca jest kontuzja. Nie życzę nikomu dojścia do moment, w którym bezsilność, ambicja i brak możliwości treningu, zabijają nas od środka..