Kiedy jest się młodym, serce wydaje się być przewodnikiem, dzięki któremu wiem dokąd chcę podążać.
Kiedy jednak człowiek zaczyna korzystać z rozumu jako przewodnika, wszystko podąża we właściwym kierunku.
Kiedy byłam młodsza, myślałam że trzeba słuchać głosu serca. Teraz gdy trochę pożyłam na tym świecie, jestem pewna że jeśli przeanalizuję głos serca i wysłucham głosu rozsądku, wszystko jest jakby trwalsze, prawdziwe i odpowiednie dla mnie.
Młodość to czas, kiedy nie myślę o konsekwencjach, a o chwili obecnej.
Później nadchodzi czas kiedy myślisz o konsekwencjach i przyszłości jaką za sobą niosą.

Dobranoc.

Aleksandra.