Wzięła...
Pozdrawiam. :)

...o kurczę, dobrze że kredytu nie wzięła :P
świetna myśl, koniec świata :D :)

Marto, nic nie szkodzi, dałem upust swojemu gadoolstwu. :D

Andrea69, dobrze, puszczę Ci dymka. :D

Miłego wieczoru :)

O psia...masz rację- za duża odległość- dymek trochę się rozmył, więc dlatego sygnał był taki nieczytelny...hmmm...wygląda, że sama strzeliłam sobie samobója :D
Koniec końców zawsze wraca się do początku...jakbyś wiedział o jakimś końcu końca, to jestem zainteresowana...

nie chciałam wywołać Cię do odpowiedzi...
wolałam zadać pytanie, niż 'popłynąć' w empatii
pozdrawiam i miłego :))

Wiem, ale oni inaczej odebrali Twoje sygnały dymne. ;)

O nie, z tym przekupstwem nie miałam nic wspólnego ;)

Miło mi, że czytacie moją wypocinkę. :)

Rafał, dziś też nie zapomnij. ;)

Marto, czasami smutku i żalu jest tyle, że wylewa się we wszystkich kierunkach... bez konkretnego adresata... czy do siebie? a może do Boga? Nie wiem, czy ktoś tak doświadczany wierzy jeszcze w siebie i... w Boga... a może tli się jeszcze jakaś nadzieja, póki życie trwa?...

Joanno, pewnie tak. Zbyt wiele porażek sprawia, że gubimy wiarę, nadzieję i miłość... bezradność odbiera resztki uśmiechu i gasi w nas światło... Czasami błyśnie jakieś światełko, ale jest tak odległe, że nie rozświetli całej czerni życia. Czy taki ktoś ufa w ludzi wpływowych? Chyba już nie, tu już brak wiary nawet w cud... Ale wszystko jest możliwe, jeśli możliwe jeszcze jest, nawet to, co możliwym się nie wydaje...

Andrea69, wiesz, że to przez Ciebie nie było końca? :)

Pozdrawiam Was i miłego dnia życzę. :)

Też czekałam a wyszło jak zawsze...dobrze, że nie rzuciłam palenia :)

Szkicujesz obraz rzeczywistości wielu rodzin...

Tak sobie myślę, że mimo wszystko bezradność , potrzeba zaspokojenia podstawowych potrzeb rodzinie, dzieciom powoduje, iż człowiek maleje (mimo swojego wielkiego serca) pokładając naiwną nadzieję w innych, bogatszych, bardziej wpływowych - a nóż, może się choć raz uda... ułuda...