Dusza zagubiona od serca oddalona
Miłość odrzucona
Echo niemym krzykiem rozbrzmiewa
Niebo cierpieniem zalewa
Lecz wolna wola jest wam dana
Dusza mimio, że nieśmiertelna mocno poturbowana
Sił już brak na kolejny krzyk, sił już brak by tak dalej zyć
Wiara w ludzi utracone
Prób nie będzie więcej już
Naiwności to już kres
Cierpieć nie chce już też
Głupcem jestem nazywany bo tak mocno sercu jestem oddany
Dobroć ma swój kres, szczerość już tu zbędna jest
Serce, dusze niechaj wulkan stopi
Życie tego głupca ma swój kres