Często zbyt szybko podążamy za tęsknotą .. Żyjąc chwilą.
Zagubieni w marzeniach szukamy wyjścia. Biegniemy z dniem na dzień coraz wolniej, tracąc siły i ostateczne nadzieje. Tęsknota biegnie za rozpaczą a skoro my pędzimy za tęsknotą dochodzimy do rozpaczy, zatraceni w rozpaczy znów próbujemy dogonić tęsknotę, wierząc, że przypadkiem dogonimy nie tęsknotę lecz marzenie za którym tak strasznie tęsknimy.

*Nadzieję mam.