Ukłony...

Nie wiem czy tylko intuicyjnie, ale to głęboko biblijna myśl... Piękna

Rozżalona ta myśl

Dziękuję Łezko :)

Poruszająca myśl..

Różo, dokładnie tak właśnie jest. To mnie napawa smutkiem, zabiera siły, ale cóż. Muszę być silna nie tylko dla siebie. Bardzo ci dziękuję za ciepłe słowa.

Żal dziecka, że musi ponieść konsekwencje wyborów dorosłych, niedojrzałych rodziców. Smutne to jest, to ty musisz Zuzia dać dziecku miłości za siebie i za tego mężczyznę.

Julko, ja bym chciała, żeby on sam dorósł, dojrzał w rodzinie, bez specjalnego dokształcania zewnątrz.
Dominiko, bardzo.

Dziękuję za komentarze.

Dziecko tak bardzo chce być kochane.

A to On...drugim, mniejszym...dzieckiem? A może ( przepraszam za dosadne stwierdzenie ) dziecko specjalnej troski i nie rozumie jak rola ojca?!
Trzymaj się Zuziu, a męża na dokształcenie...