Menu
Gildia Pióra na Patronite

Codziennie o świcie, przychodzi do mnie Twój Posłaniec. Stoi za oknem i prosi przejmująco smutnym wzrokiem, bym na niego spojrzała. Zamykam oczy, by nie zajrzał do mojej duszy. Wówczas Anioł zaczyna głośno łopotać skrzydłami, jakby chciał mnie obudzić, nie ze snu, lecz z życia...
Po przebudzeniu, słyszę tylko łopot mojego niespokojnego serca...

137 912 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • Huaquero

    29 August 2010, 01:04

    Po raz kolejny musiałem wrócić do tej myśli, niesamowicie mnie urzekła...

    Mogę ją czytać i czytać... I zagłębiać się w nią...
    Cudo, po prostu :) jakbym mógł, dałbym 100 plusów. Wielkie uznanie wędruje w kierunku Autorki :)

    Pozdrawiam bardzo ciepło, dziękując ponownie :)

  • giulietka

    29 August 2010, 00:43

    Dziękuję:)

  • Poison

    28 August 2010, 18:42

    Genialne..

  • Adnachiel

    28 August 2010, 15:34

    Nic nie będę od siebie dodawać... Bo żadne moje słowa nie oddadzą piękna Twoich słów.

  • giulietka

    28 August 2010, 15:32

    Dziękuję Marysiu za tak uroczy komentarz:)

    To jeden z moich ulubionych filmów Damianie, dawno go nie oglądałam, być może pora do niego wrócić...Dziękuję:)

    Magicznego wieczoru Wam życzę;)

  • Huaquero

    28 August 2010, 14:44

    Skojarzyło mi się z filmem "Miasto Aniołów" ;)

    przecudnie napisane, muszę przyznać, Madziu, że potrafisz wywołać u mnie to coś, czego nie umiem opisać...

    i za to dziękuję :)

    coraz bardziej podoba mi ta tematyka i wszystko wokół niej :)

    pozdrawiam słonecznie i życzę bardzo przyjemnego wieczoru :)

  • Marie

    28 August 2010, 11:49

    Piękny obraz, subtelne słowa, delikatne w opisie...
    Podoba mi się :)

  • giulietka

    28 August 2010, 09:23

    Wiem, widziałam to w Twoich myślach Gerardzie:)

  • Seneka 18

    28 August 2010, 09:07

    Czasami smutek rodzi ciepłe uczucia...Ja gdy jestem smutny szukam piękna...w kwiatach,przyrodzie,poezji.Czasem staram się robić z niczego coś...i wiesz...udaje się :)

  • giulietka

    28 August 2010, 09:01

    Bo chyba bardziej mi ciepło na sercu niż smutno;)
    Dziękuję Garardzie za miłe słowa:)