W pierwszej sekundzie, w oczach Twych widzę, taflę jeziora. Pioruny, odbijając się w granacie wody, mkną w moją stronę. Uderzają z ogromną siłą, rozrywając stare rany. Ulewa myśli.
Oczy Twe w drugiej sekundzie, to polna droga. Kłosy zboża, błyszczące w promieniach zachodzącego słońca, kołysane delikatnym wiatrem. Ciepłe iskierki, przeznaczone tylko dla mnie. Stęsknione.
Ta tafla lodu, w sekundzie trzeciej, znów się nie znamy, tak będzie lepiej.
Żegnaj Przyjacielu
Nie ma nic bardziej wymownego, niż milczenie dwóch, emocjonalnie splecionych w jedno osób, które chcą być sobie bliskie, a których światy już nigdy się nie połączą.