List: Po życiu.

Witaj moja znana mi nieznajoma. Napisz proszę, co tam u Ciebie słychać?

Odpowiadasz: „Owszem.”

No patrz, a mnie się udało, aż zaczęłaś się niecierpliwić moja Droga znana mi nieznajomo.

Przyszło to, co przychodzi zawsze, o tej porze.

Oczekiwanie pół dnia na pół dnia.

Nie podaje się i walczę dalej. A Ty?

https://www.youtube.com/watch?v=OcFYKNgWkrY

Sama zaczęłaś korzystać z tego, co było i jest Twoje, a było jakby nie Twoje, a po tym jakby pożyczone ( może i skradzione), to zaczynasz używać i korzystać.

A tamta od stali nierdzewnej jakoś bardziej zamarła, niż to „Jam” uczynił.

Mam nadzieje, że nic się nie stało?

Dziś jak to dziś, mono chromatycznie i chłodno.

https://www.youtube.com/watch?v=UQav0MJlu-w

To, że syf był, jest i będzie, to to ja wiem. Co zrobisz, jak nic nie zrobisz?

Co zrobisz, w sprawie Tak mocnej przerwy, już szykujesz nowe nowości, a tu systematycznie utrzymujesz ten błąd, który to zaczyna być bardzo męczący i prowadzi do zapomnienia i zatracenia.

Śpiew łabędzia, mówi, że nad łabędzim jeziorem nadal się Dama ukazuje, podpowiada mnie to, że jest wszystko OK.

Dwie z trzech moich gwiazdek zaczęły się ukrywać, a jedna nadal rozpalona złością „odwizerunkowana” czerwonością.

https://www.youtube.com/watch?v=7Q8lmhY1Udo

Miałem opowiedzieć pewną „ HISTORYJĘ” już miesiąc temu, lecz mnie się nie chciało.

A gdy było tak blisko tego okresu, to nie będę robił teraz burzy w szklance wody.

A więc napisz mi, co tam słychać u Ciebie moja Droga znana mi nieznajomo.

Pozdrawiam serdecznie i wysyłam całusa.

PS: Doczekam się u Ciebie szmaragdowego?