List: Azymut zero.

Witaj moja znana mi nieznajoma. Napisz proszę, co tam u Ciebie słychać?

„ Zobaczymy, lecz raczej nie.”- odpowiadasz mi krótko.

https://www.youtube.com/watch?v=ptxhu3a4QvA

Lubię, gdy słońce świeci o północy na pobliską okolicę, nawet gdy świeży śnieg leży, za pomocą pełni księżyca blasku czuję się o drugiej jak o brzasku.

Pamiętasz wtedy jak było mi spieszno, to było wtenczas ciepło, potem też było ciepło i też z pospeszno.

W tym roku to już raczej będzie zimno, ale czy będzie wolno czy też z pośpiechem to chyba nie wiem, raczej w tym roku się nie uda, mimo to, że zaangażowałem się w tę sprawę, lecz w tamte nawet o wiele wcześniej i bardziej się angażowałem.

https://www.youtube.com/watch?v=59GhpRMbTMo

Jedna taka zdeterminowana pani która prawie tydzień spędziła tam gdzie ja spędziłem prawie 9 miesięcy powiedziała takie mądre słowa:

„ Jestem odważna, ponieważ się boje.”

W tym samym miejscu taki pan starszy od niej tylko w innym czasie powiedział też coś mądrego:

„ Tak długo dopóki walczę, jestem zwycięzcą.”

https://www.youtube.com/watch?v=YVC_NiR3UQI

I choć wiem, że już nie ujrzę blasku Twego ładnie wyłożonego na głębokiej czerni, to nocą patrzę sobie w tę głębie otchłani.

Ciężko się tęskni za tęsknotą do rzeczy, które nie istniały do bliskości blasku Twego, którego tak naprawdę nie było, to były chwile krótszej niż istnienie BONZONU Higgs-a.

Za mną już kilka chwil w tym roku mimo to, że to początek, to następne chwilę jak na razie nie powinny być ciężkie jeszcze trzy takie cięższe, a potem tylko z górki, mam nadzieję.

A więc napisz mi, co tam słychać u Ciebie moja Droga znana mi nieznajomo.

Pozdrawiam serdecznie i wysyłam całusa.

PS: To jak to będzie znów to „ A” na wysokim poziome?