List: Pożółkły zeszyt z przepisami.

Witaj moja znana mi nieznajoma. Napisz proszę, co tam u Ciebie słychać?

Odpowiadasz, ma Droga, że już niebawem, że już miałaś to zrobić, ale 365 poranków to za mało.

Moja znana mi nie znajomo, wielka czerń wypełnia dusze mą.

https://www.youtube.com/watch?v=Gu2pVPWGYMQ

Czuję zmęczenie, fizyczne i psychiczne, lecz wraz przekwitniętymi bzami odrodzi się świadomość szczęścia z posiadania ludzkiego serca dla ludzi, którzy to niezrozumienie w niezrozumieniu innych serc bez rozumności siedzą.

W przeciągu by ciepła zaznać w kołdrę owijam się.

Myślałem o Tobie, myślę i teraz pisząc słowa te i myśleć będę posyłając słowa te jakby jakowy całus na wietrze obciążony winą niczym kamieniami.

https://www.youtube.com/watch?v=WQlImg2bm28

Całus taki jak doleci może ucieszy, rozbawi, lub rozbiję się o serce niczym szklana kula wywołując ból złego cierpienia niepewności.

Ciemność ogarnia umysł, który to śni o jasności.

Zawsze moja nieznajomo mamy coś, chociażby odrobinkę wspomnień, które to jak sól dodają innym wspomnieniom smaku.

Tak jak BABCINY zeszyt z przepisami na ciasta i potrawy przyrządzane tylko na szczególne okazję, wiadomo, że jak korzystamy z takowego zeszytu ręcznie spisanego przez wieki całe to przewracając stronice za każdym to razem rąk myć nie będziemy, a papier zapachy chłonie i wchłania jak umysł wspomnienia.

Po wielu latach, gdy Babcia nie żyje, a zeszyt odziedzicza córka, a następnie córka córki, to wystarczy tylko odrobina zapachu z stronic i obrazy świąt czy też urodzin, czy też innych uroczystości powracają.

https://www.youtube.com/watch?v=_LBmUwi6mEo

Łzy same chcą uciekać z zakątka swego, słońce wstaje, a TY nie.

Nie wspominanie nawet o złym jest złem.

Myślę, że tak czy inaczej tego lata nie będzie Ci tak duszno jak tej zimy, która się zakończyła.

Dobroć jest siłą Miłości, która noc śmiechem rozjaśnia.

A więc napisz mi, co tam słychać u Ciebie moja Droga znana mi nieznajomo.

Pozdrawiam serdecznie i wysyłam całusa.

PS: Kupiłaś już ten kapelusz i suknie?