List: Gdy oczy mokną od łez, to schody skrzypią coraz ciszej.
Witaj moja znana mi nieznajoma. Napisz proszę, co tam u Ciebie słychać?
Od czasu do czasu, lecz raczej rzadziej sobie "udyrdosz", odpisujesz mi.
Czasami pojawiam się tam i tam. W miejscach gdzie obrazy z wyciętych
bombonierek ozdabiają ściany.
Miejsca gdzie dużo życia na przestrzeni tak małej. Tam gdzie zegar zaburza wolną harmonie spokoju. Tam gdzie ludzie czytają tylko to, co chcą przeczytać.
https://www.youtube.com/watch?v=OM0jnQTfam0
Przychodzę w te miejsca i ja. Tam gdzie jeszcze 20 lat temu „Ewa” i „Anita” przeprowadzały swoje „W KUCHNI REWOLUCJE” w czasie, gdy pani od makaronu miała włosy na głowie, a nie „makaron”.
Przeszkadzam wtenczas trochę nie świadomie w zdradach i romansach, w romantycznych kolacjach i pogrzebach, a nawet w sprawach bardziej niespodziewanych.
https://www.youtube.com/watch?v=QEGpnK1fDbo
Są takie dnie, o których zapominamy, są też takie, o których zapomnieć nie możemy, choć zapomnieć chcemy.
Mam takie dnie, które zamieniłem w jeden dzień, mam taki jeden dzień, który jest każdym mym dniem i opuścić mnie nie chce.
„Choć droga jest bez końca
Pozornie bez znaczenia
Mniemam, że mam powody
By drogi swej nie zmieniać
Mniemam, że mam powody
By drogi swej nie zmieniać”
Więc przychodzę w te miejsca, choć czasami nie chce, męcząc się przy tym i męcząc umysł i serce, wykonując zadania swe nałożone na mnie.
Choćby jeden uśmiech choćby jedno dziękuję.
To więcej niż diament i złoto kosztuje.
https://www.youtube.com/watch?v=VvDZuMGD3-0
A więc napisz mi, co tam słychać u Ciebie moja Droga znana mi nieznajomo.
Pozdrawiam serdecznie i wysyłam całusa.
PS: Podobno chcesz swoje odwieczne marzenie spełnić?
Autor
25 April 2015, 19:45
natalia(__ups "udyrdosz"
Przepraszam tam był błąd miało być "udyrdosz" Mój błąd, a że wiem, że to też CIEBIE to nie zadowoli. To powiem tyle że to taki slang podwórkowy z mojego dzieciństwa " UDYRDAĆ" znaczy wymieszać najczęściej odnosi się to do mieszania jajek z cukrem.
25 April 2015, 19:12
co oznacza
''udyradasz'', nie żebym tkwiła w szczególnych , zastanawiam się raczej nad przerwaniem tej wstęgi potknięć i nad wyjazdem w nieznane , tam gdzie ludzie potrafią powiedzieć człowiekowi ze szczerego serca ''dzień dobry '' kiedy słoneczko zza półkuli letargu uśmiechem wita poranek , gdzie rzeka potrafi zmienić swój bieg w przypływie goryczy , gdzie duch Etrusków koi skołatane nerwy , gdzie po niebie szybują obłoki a uśpiony wulkan gestem przyjaźni pozdrawia potwora z Loch Ness , gdzie krasnale ski-niemem dłoni zapraszają zakochanych do tańca na Placu Solnym , gdzie manufaktura ulic kreśli prostopadłe kwadraty ziemi obiecanej , tam dom twój gdzie serce twoje , tylko tam potrafią się bez reszty odnaleźć Twoje marzenia , od zarania dziejów , niezmiennie
Pozdrawiam ;)