NAJLEPSZY(recenzja filmu)
Zapowiedź filmu mówi domniemanemu widzowi, że jest to dramat sportowy, a ja dodam, że jest ten film też obrazem edukacyjnym i o dużych walorach patriotycznych. Uważam, że powinny się na ten film wybierać całe stany osobowe szkół średnich, a potem na godzinach wychowawczych, lekcjach historii, wiedzy obywatelskiej czy nawet religii powinna być ostra dyskusja.
To film o tym jaki my mamy wpływ na innych ludzi, że to co nam wydaje się dobrem, wolnością, ucieczką od znienawidzonego świata ludzi, to jest po prostu spadaniem po równi pochyłej w stan umysłu i ciała często bez wyjścia, który prowadzi nawet do śmierci.
Oczywiście zatem film jest o tym jaki na człowieka ma wpływ drugi człowiek. Że są w naszym życiu ludzie, którym bardzo na naszym dobru zależy i którzy zrobią wiele, aby wyprowadzić nas z najbardziej brudnych marginesów losu. I o tym, że korzeniami naszych problemów w życiu są inni ludzie, a kiedy to jest rodzina, to równia pochyła jest na wyciągnięcie ręki.
Wiele to dzieło opowiada o roli dobrych autorytetów w życiu. Ich metody wydają się często być nie do przyjęcia, ale potwierdzenie mają w efektach swoich działań. Czasem naprawdę warto zaufać drugiemu człowiekowi i dać się poprowadzić, umieć się wsłuchać w to co ten autorytet, terapeuta ma nam do przekazania, a to pozwala zrozumieć w czym, gdzie w nas tkwi problem, że nie możemy żyć szczęśliwie.
Film opowiada też o roli konsekwencji i uporu w życiu w dążeniu do mądrego celu i jeszcze raz podkreślę, że potrzebni są do tego inni ludzie. Człowiek osamotniony nie zrobi ze sobą nic, bo bez motywacji i miłości ze strony innych jest za słaby, aby poradzić sobie ze swoimi problemami i stawianymi sobie wyzwaniami.
Wreszcie dramat ten podpowiada, że trzeba umieć w swoim życiu porzucać ludzi i nie oglądać się za tymi, którzy nie pasują do naszego scenariusza szczęścia, a już zwłaszcza tych, którzy mienią się być przyjaciółmi, ale są tylko nimi gdy chodzi o zło, a nie potrafią zrobić nic dobrego dla siebie i dla nas. Temu właśnie służy mądrość autorytetów, którzy to potrafią nam konsekwencją i żelazną dyscypliną podpowiedzieć kto jest sensem, a kto rujnuje nasze życie.
Na pewno jest to film zachęcający do uprawiania sportu, pokazujący, że sport może być mądrym celem w życiu i dawać szczęśliwe życie.
Osobiście lepiej dobrałbym muzykę do filmu, która moim zdaniem nie współgra z często mocnymi scenami. Brakuje mi w tym filmie buntowniczej muzyki lat osiemdziesiątych, która ilustrowała by ucieczkę młodych ludzi w samozagładę, czy choćby dopasowana była do obskórnej Legnicy lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. W ogóle ścieżka muzyczna wybrzmiewa marnie w filmie i po prostu jest za cicha.
Za to nie można przyczepić się do gry aktorskiej, choć ze zdjęć archiwalnych widać, że raczej bohater był bardziej umięśniony niż aktor, a więc grający główną rolę nie "pakował" wzorem artystów hollywoodzkich. Bardzo dobrze więc grają : Gierszał, Kot,Jakubik, Gajos, Cielecka, Woronowicz, ... Wszystkie role są wyraziście zagrane i tworzą jakby oddzielne historie, które pozwalają lepiej zrozumieć postać głównego bohatera.
I jeszcze jedno. Scenariusz, w którym mimo trudnych tematów gwarantuje nam salwy śmiechu na sali kinowej i śmiejemy się częściej niż na wielu polskich filmach, które określane są komediami.
To film o tym, że ludzie wielcy są pośród nas, że wielki człowiek jest w nas tylko trzeba go uwolnić, mieć szczęście, trafić na odpowiednich ludzi, którzy pomogą go zrealizować i że konsekwentnie trzeba budować siebie. Tak jak pisałem, dobrze by było gdyby poszły na niego całe stany osobowe szkół średnich.
Najlepszy Polska 2017r.
Reżyseria: Łukasz Pakowski
Scenariusz: Agata Dominik, Maciej Karpiński
Zdjęcia: Piotr Sobociński
Grają: Jakub Gierszał, Janusz Gajos, Adam Woronowicz, Arkadiusz Jakubik, Artur Żmijewski, Magdalena Cielecka, Kamila Kamińska, Anna Próchniak, Tomasz Kot, Szymon Warszawski,..
Autor
