Menu
Gildia Pióra na Patronite

KRÓLESTWO KRUKA. Jej krew - moja nieśmiertelność

- Wiesz, że to minie? -wyszeptał powoli.
Jego pióra lśniły od rosy jej ciała.
- Jestem tu, ale umieram. A to boli.
- Chwili nie zatrzymasz, choćbyś bardzo chciała.

Popękają w końcu mury Naszego Królestwa.
Wiatr porwie w świat ze zgliszczy pył.
Zostanie wspomnienie wspólnego jestestwa.
Czy będziesz pamiętać kto tu z Tobą był?

Zapach tego wspomnienia zostanie w mej pamięci,
Choć runą budynki wspólnie wzniesione.
Zwichrowani przez życie, w uczuciach przeklęci...
Czy można zmienić losy przeszłością naznaczone?

Lubisz mój cień obok, a ja gdy jesteś gorąca.
Lubisz dotyk mego ciała, ja chcę słyszeć Cię do końca.
W mroku odkryłem jakąś iskrę bliskości.
Odżyłem w młodości Twej krwi i namiętności.

- Skradłaś iluzoryczny spokój mej duszy.
- Ty poskromiłeś demona zwątpienia.
Zgubiłam się w mrokach, a głos Twój lęk mój głuszy.
Walczę sama ze sobą w chwilach autosprzeniewierzenia.

- Leć ze mną teraz. Poleć ze mną w cień!
W ulice mroczne, miast z oczekiwań wybrukowanych.
Przemierzajmy razem to Królestwo, dzień w dzień.
Bo krew da nieśmiertelność dla ciał w żądzy zbrukanych.

Namiętność Twej krwi to moje życie.
Pragnę szaję, szarpię... To jak obuchem w skroń cios!
Zamknięty w kruka ciele, dotychczas utkwiony w niebycie
Wyrywam się i lecę, bo woła mnie Twój głos.

Wiosna 2017

3791 wyświetleń
52 teksty
2 obserwujących
  • Atira

    8 July 2017, 15:58

    Właśnie tak wygląda cykl Królestwo Kruka. Obrazy tam przelane są inne :) Dziękuję za uśmiech

  • zapach_bzu

    6 July 2017, 18:09

    Fajnie się czyta. Lubię taką baśniowość w wierszach :)