POŻAR
Upadamy w wonny szelest
złota, miedzi i czerwieni
pośród puchu i zapachu
jesiennych liści płomieni
Cały świat dziś przesiąknięty
drgającym powietrzem, słońcem
miękkiej ziemi aromatem
kolejnego lata końcem
Pożąda już całe ciało
jedwabiu twoich dłoni
szaleństwo zmysły omotało
sięga od kolan ku skroni
W koło pożar rozpętany
wszędzie wirują płomienie
w złocie, miedzi i czerwieni
wraz z tobą idzie spełnienie
18 437 wyświetleń
166 tekstów
7 obserwujących
3 September 2014, 21:48
:) dziękuję, nie spodziewałam się takiego aplauzu. Miał być o jesieni...a wyszedł o miłości:)...a to wszystko wina łabędzi, które karmiłam tu 6 tygodni:)..... młode tak szybko urosły, a rodzice wciąż je pilnują...a ja pisałam, pisałam :) No, i tak wyszło:)
Dziękuję i pozdrawiam ciepło jesiennie.
