to dużo bardziej skomplikowane ;) Człowiek jako jednostka, dobrana przeze mnie, to istota przyjaźni, bliskości i lojalności. Natomiast nad ludźmi nie ma się kontroli. Człowiek pojawia się sam z siebie, ludzie byli, są i będą.

Gardzę ludźmi - nie człowiekiem ;)

wspomnienie, chwila, która już nigdy nie wróci

To wiersz o miłości, jednak nie do osoby. Gardzę ludźmi, więc to nie związane z czymś, co łączy człowieka z człowiekiem ;)

Zakładając miłość na zawsze oszukujesz sam siebie, jesteś ofiarą falszywych filozofii, ideologii, religii. Ja powiem Ci - łap chwilę i wyssij ją do końca w rozkoszy, dobru, przyjaźni i miłości i nie obrażąj się gdy zapragnął innych przyjaźni, miłości dusz, ciał...