'prosto

Zaczęłam się bać, potwornie się bać. Martwię się coraz bardziej. Nigdy tak się o nikogo nie martwiłam. Wszystko sprowadza się do tego, że tak naprawdę nadszedł ten czas kiedy stawiasz siebie i swoje potrzeby na drugim miejscu. On i wszystko z nim związane stało się priorytetem. Co prawda wiem, że mogę bez niego oddychać ale chciałabym móc dla niego to robić. Sama nie wiem czy tak można. W zasadzie nie chce oddać siebie całej. Nie o to chodzi w tym wszystkim. Chcę czasem być dla niego, tylko dla niego. Chcę go słuchać i być słuchana. Chcę go przytulać i być przytulana. Takie proste gesty. Gdybym tylko wiedziała jakiś czas temu, że pojawi się ktoś taki.. Czekałabym z niecierpliwością. Trochę się jednak boję. Boję się, że kiedyś może zniknąć. Nie chciałabym tego. Nie chodzi o to, że nie potrafiła bym bez niego żyć. Byłoby mi po prostu strasznie smutno. Pewnie bym się pozbierała po jakimś czasie, ale mimo wszystko byłoby mi żal tych kilku chwil, które dotąd przeżyliśmy razem. Wiem, że nie powinnam myśleć o tym że może coś się skończy. Jednak już taka jestem, choć teraz czuję się tak jakby ktoś dokleił mi skrzydła i nauczył latać. Już umiem latać. Teraz chciałabym móc korzystać z tej umiejętności jak najczęściej. Szczęście to naprawdę coś, czego w życiu potrzeba. Szczęście to coś, czego każdy człowiek powinien doświadczać na codzień. Chciałabym tak zostać na zawsze z kimś kto w końcu zauważył we mnie coś więcej i z wzajemnością.