Marzenie

Wielu twierdzi że moje marzenia są śmieszne, moim zdaniem marzenia nie mogą być śmieszne mogą być zabawne, wesołe albo zwariowane. Słyszałam również, że są puste lub prymitywne. A one są zwyczajne, tak jak ja. Marzę o tym aby poznać kogoś kto zostanie moim przyjacielem ale takim jak starszy brat. Będzie umiał mnie słuchać, ale nie będzie mówił co mam robić. Może być gejem, bo w innym przypadku zakocha się w kimś i odejdzie, albo mógły zostać moim partnerem. Tylko czy wtedy wszystko nie minie? Chciałabym aby umiał mnie zrozumieć, i znosił moje gorsze dni. Dobrze wiem że ciężko przy mnie być. Chciałabym go poznać totalnie przypadkowo, i aby połączyło nas wyjątkowo. Wiem że miałam kogoś takiego już raz blisko, ale jak szybko się pojawiło tak szybko znikło. Marze aby był moją oazą, moją własną prywatną świątynią spokoju, żebym przytulając się do niego odczuwała wewnętrzy spokój i ukojenie. Aby dbał o wszystko ale zawsze był blisko, by nigdy się mną nie znudził, ani nie pozwolił mi na znudzenie się nim. By nie psół mi humoru swoją obecnością, bo to w moim przypadku często się zdarza, i chciałabym aby kiedyś klekająć przede mną wyznał mi że na zawsze chce być tylko ze mną. Marzę o tym by odczuwać przy nim zawszę szczęście, obojętnie od tego jaka pogoda na zewnątrz będzie, by czasami strzelać razem sufitówki i by razem móc spalić wnętrze lufki. By czasami upić się na spokojnie, i wspólnie gonić cienie odbijające się na lodówce. Chce wiedzieć że mnie kocha, i móc to mówić. I wiem że życie nie będzie w idealności, zawsze do codzienności przyczepiają się niedogodności, kłótnie oraz gorsze dni. Wtedy też chce aby on obok był, i nawet jeśli się z nim pokłóce, wiem że tak szybko się nie odwróce. Może teraz błądze i szukam ideału, może zbieram klucze do własnego raju. Może spotkam go za niedługo, może już go mam obok siebie, może miłość nie przychodzi tak jak w marzeniach, ale wierze w to że zawsze warto marzyć, mimo że podobno świat wyidealizowany może zasłonić teraźniejsze plany... Moje marzenie jest takie jak większości, chyba zwyczajnie szukam prawdziwej miłości...