24.04.2015r.

Pochowałem dziś Jorka, rocznego Jorka, mojej znajomej, którego szczekanie przeszkadzało jej leciwym sąsiadom. Otruli go. Resztki karmy z trucizną znalazła przy ogrodzeniu. Kiedy go chowałem w ogrodzie, oboje, jak demony napawające się swym tryumfem tkwili w oknie wspierając brody o zaciśnięte pięści. Oni pewnie wierzą w tego samego Boga, co znajoma. Obowiązkowa eutanazja ludzi po sześćdziesiątce?

W moim mieście daje koncert Stare Dobre Małżeństwo. Dotychczas nie odpuszczałem ich koncertów, jeśli grali w promieniu stu kilometrów. To oddaje stan mojego ducha. Teraz nie wziąłem biletu, mimo, że przynależał mi się jak tak zwanemu kuturotwórcy zasłużonemu.

Myślę Emilio, że to właśnie ta kultura, te społeczeństwo wmanewrowała Cię w ten żal i złość po byłym. bo gdybyśmy byli chowani w otwartości, to dziś może wspólnie igraszczyli byście z rudą Kaśką i Mateuszem, a zbiegiem dni spokojnie oceniłabyś, co jest dla Ciebie dobre. Na pewno trafiłby się ten kolejny na kilka lat, może na ojciec dzieci, ale też nie przywiązywałabyś do tego większej wagi gdyby kiedyś odszedł, cz Ty poczułabyś, że z kim innym Tobie po drodze, bo lepiej Wam się wspólnie wibruje. Nie powinno się nas uczyć, że do grobowej deski i na dobre i złe. To bandytyzm Emilio. Zbrodnia na duchu i rozumie człowieka.

Mieliśmy próby do Pana Tadeusza czytania, więc przynieśliśmy parę flasz dobrego hiszpańskiego wina i popsuł się korkociąg. Towarzyszka doszła do całkiem mądrej obserwacji praktycznej, że gdyby robienie lodów podnieść do rangi sztuki elementarnej od gimnazjum i stale ją ćwiczyć i doskonalić, to wkrótce korkociągi byłyby zbędne. Wyraziła przy tym żal, że wprawdzie jest dobra w tej części Kamasutry, ale jednak nie wyssie korka z 3 letniego wina. Pozostałe lektorki wieszcza naszego też rozłożyły ręce, jednak był drugi korkociąg.

Myślę? napisałem myślę? Przecież jestem policjantem, a wieść gminna i tak zwana opinia obiegowa niosą, że policjanci nie myślą. Może więc dla tego przez 20 lat byłem krawężnikiem, bo ja jednak chyba myślałem, a nie wykonywałem i mało tego pisałem jak myślałem, w tak zwanych notatkach urzędowych, bo służbowych nie pisałem, bo nie donosiłem.

Pisanie i myślenie nie dowodzi jednak szczególnej mądrości i dojrzałości, bo jednak są we mnie blokady, których nigdy nie przekroczę, które będą mnie krzywdzić do końca moich dni i którymi będę innych krzywdził, nie dając sobie szans na lepszy los, nowe uczucie, może nawet coś tak trywialnego jak pieniądze, bo już siebie znam i nie przekroczę poczucia winy i obowiązku przegrania pewnych elementów życia dla innych jego elementów, które mi zaszczepiono nim zrozumiałem, że można inaczej.