05.03.2018r.

Wtedy też gont tworzący dach sąsiada domu zaczyna intensywnie parować, a para błędnie wędruje po całym dachu, aby w końcu opaść poza niego i rozproszyć się w powietrzu wypełniającym przestrzeń naszych ogrodów. I w tym czasie też baterie solarne zaczynają na dachu przyjmować w siebie energię słońca i przetwarzać ją na energię elektryczną , którą oddają do wielkiej sieci spółki energetycznej.

Tymczasem zza gór ukazało się słońce. Jego promienie jak ramiona kochającego ogarnęły całą dolinę i powoli natychmiast wypełniają światłem pokój i psychikę człowieczą oraz sprawiają, że natychmiast rozśpiewała się wróbla ferajna w ogrodowych krzewach i drzewach.

Na krzewie kaliny już od kilkunastu dni koczuje para kosów i systematycznie żywi się jej czerwonymi jagodami, które ponoć dla nas ludzi są trujące, a może wielkie prawie dwudziestostopniowe mrozy sprawiły, że trucizna w jagodach została zniwelowana i ptaki mogą spokojnie je spożywać? Przypuszczamy, że jest to ta para, która gniazdo ma w czeluściach dachu naszego domu.

Starczył dzień intensywnego słońca wczoraj, żeby wyżłobiło ono pierwszy przerębel w totalnie zamarzniętym nurcie rzeki i dzisiaj ten proces będzie postępował dalej. Ukażą się kolejne ostre skiby zimowych orek oraz odsłonią się trawy łąk powalone zwałami śniegu, który szczelnie okrył je na miesiąc.

W czwartek i piątek byliśmy na tak zwanych kinowych rekolekcjach prowadzonych przez dominikanina Tomasza Rojka. Zapamiętałem sobie kilka zdań, że na człowieka składa się w równym stopniu kobieta i mężczyzna. Że człowiek jest piękny i dobry. Że żyje po to by być szczęśliwym. Życia człowieka ma być pięknym ogrodem. Myślmy o Bogu nie grzechu. Nie skupiajmy się na popełnionych błędach, a czyń dobro.

W sobotę i w niedzielę odbyliśmy dwa zimowe spacery po okolicy. Ten sobotni odbywał się po zamarzniętym mocno śniegu i był bardzo wyczerpujący, a w niedzielę śnieg był już miękki w wyniku działania słońca i szło się o wiele bezpiecznie i straciliśmy o wiele mniej sił na pokonanie naszej stałej trasy zajmującej nam około godzin i dwudziestu minut marszu z intensywnym podziwianiem tutejszej wspaniałej natury.

Wydaje mi się, że zmiana redaktora w Gościu Niedzielnym miała charakter polityczny, bo nagle znalazło się w nim miejsce na wywiad z biskupem łódzkim Rysiem, w którym krytykuje on politykę historyczną i nie jest to powiedziane wprost, ale każdy wie, że jest to uderzenie w Prawo i Sprawiedliwość, które próbuje rozwiązań siłowych w sprawie szkalowania dobrego imienia polski, jak i na przykład na siłę zaszczepia miłość i ubóstwienie wobec band tak zwanych żołnierzy wyklętych. To typowe dla nas Polaków, bo nie umiemy dyskutować, spierać się i bronić swoich racji, zamiast tego szybko pleciemy baty na swoich adwersarzy - tak jest w polityce, tak jest między prozaikami i tak jest miedzy poetami, no i tak jest w naszych relacjach rodzinnych. Dla swoich małostkowych celów idziemy na skróty, pomijając to co dla nas niewygodne i dlatego tak szybko wznosimy mury, które potem ciężko jest zburzyć.

Zaczyna się kolejny naprawdę piękny dzień i trzeba go wykorzystać dla budowania wszelkiego dobra i piękna, ja też czuję się zaproszony.