Menu
Gildia Pióra na Patronite

Owsianka - czyli proza życia.

Chcę być sobą, takim jakim jestem. Częściej smutnym niż wesołym. Z zapłakanymi oczami, a nie wymuszonym śmiechem. Chcę się śmiać, kiedy mam na to ochotę, a nie wtedy gdy wszyscy dookoła uważają, że tak wypada. Chcę się zatracać w swojej bezsilności, egoizmie, dekadentyzmie.
Tutaj nie mogę sobie na to pozwolić. Mimo tego, że jest to duże miasto, nie czuję się do końca sobą. Nie chcę, żeby ktoś widział, że jestem słaby, bo takiego łatwiej zniszczyć, a niestety natura większości polaczków taka właśnie jest.
Zajadam się więc owsianką, myśląc nieustannie nad tym, którą maskę dzisiaj przywdzieję.

18 375 wyświetleń
159 tekstów
11 obserwujących
  • 27 May 2013, 18:05

    a mi się podoba, jako tekst.

  • WilceeQ`

    27 May 2013, 18:00

    Smutno, bo nie wiedząc i bojąc się zranienia stają się "szarą masą" zamiast walczyć o swe szczęście.

  • Albert Jarus

    27 May 2013, 17:08

    smutno...
    smutno, bo dużo takich co nie wiedzą kim są