2.11.12 r.

Widzisz, mamy problem, bo moje uwypuklenia na skórze pojawiają się znów, pojawiają się coraz częściej. Wątpliwości pojawiają się, kiedy słyszę Twoje "co się stało?", ale to tylko ułamek sekundy, jak każde głębsze uczucie.
Czy Ty też boisz się czasem bardziej o swoich bliskich niż o siebie? Zrozum, oddałabym wszystko, żeby wciąż był ze mną tak blisko i żeby żadne łzy nie zakłócały ciepła Jego głosu. Ale wiesz co jest najzabawniejsze?
Mogłabym mówić to jemu.
I jeśli jakiś bóg istnieje, niech da mu szczęście. Błagam, daj mu szczęście.

Zrobiłabym wszystko, żeby Twoje brązowe oczy (z których, nawiasem mówiąc, tak często się śmieję, bo moje zielone, bo moje ładniejsze) patrzyły w końcu radością.
I Ty wiesz, że wszystko, co robisz, jest dobre.
I Ty wiesz, że wybaczam Ci każdy błąd już w momencie, gdy go popełniasz.
Bo jesteś moim przyjacielem.
I kocham Cię ponad wszystko...