Wracam
Wspomnieniami wracam do momentu kiedy żyłeś, kiedy byłeś, drogi Dziadku mą ostoją. Każdy problem który miałem, nawet życia się nie bałem, bo wiedziałem że oparcie w Tobie miałem, byłeś moim ideałem, kimś przy kim swoją wartość zawsze znalem. Przyszedł moment w którym trzynaście lat miałem, w dniu tym gdy telefon wieczorem usłyszałem i łzy Matki przy słuchawce widziałem, Jeszcze nie wiedziałem że tego ranka po raz ostatni Cię widziałem. jeszcze miesiąc i minie już lat piętnaście kiedy pierwszy raz w życiu poczułem się naprawdę strasznie. Te uczucie we mnie wraca przez te lat piętnaście, nawet teraz jest naprawdę straszne uczucie bólu i tęsknoty, które mimo lat nie gaśnie. Czy przyjdzie dzień w którym te uczucie zgaśnie, czy zgaśnie gdy również na wieki zasne?........