Siedząc na monotonnej linii paczę na ten świat kolorowy,
krople deszczu spływają mi po tym bezbarwnym oknie.
Tylko myśli mnie dręczą co z tym światem się dzieje.
Gdzieś wojny, trzęsienia, zabójstwa i leżące martwe ciała.
Czy Bóg nam na takie życie pozwala?
Chciałabym choć raz nie stąpać bo tej cienkiej linii,
gdzie każdy z nas może spaść w przeciągu chwili.