Niczym baletnica uwięziona w pozytywce. Pragnę uwolnienia, pragnę tańczyć w rytm skrzypcowego koncertu. Piruet po środku łąki, krople delikatnej letniej rosy spływające w dół mojej twarzy. Moim więzieniem jest szklana kula. Śpiewam, krzyczę by pod siłą mego głosu pękła w odłamków stos.