Czasami nie wiemy, czy bliżej podejść do motyla, boimy się sposzyć ideał, zmącić harmonię,
a to przecież tylko gąsiennica w piękniejszej postaci... ;)
Nie ufaj oczom, sercem patrz.
Pozdrawiam. :)

A widzisz... ktoś mądry powiedział kiedyś " musi być na prawdę ciemno by było widać gwiazdy ".

Zawsze są wyjątki od reguły, Gerardzie. Lecz szczególną istotę porównać można do igły w stogu siana. Banalne. Wszyscy o tym wiedzą i wszyscy szukają..
Pozdrawiam.

Czasem ktoś idealny popełnia gafę... i staje się bliższy :).
Nio tak z tą czterdziestką to masz rację... lecz są wyjątki :)

Mój przyjacielu, wszyscy jesteśmy dalecy od ideału i może na całe szczęście..
Twoje 'tylko' jest 'za dużo' wobec omijanego człowieka..
Ludzie żyją w pośpiechu. A otaczający ich świat, tylko niektórzy zrozumieją dopiero po czterdziestce.

Nie prześwietlam, lecz szukam piękna... smutek też jest piękny...tak jak Twoja noc, której nie boisz się, bo potrafisz dostrzec gwiazdy... :)

Rentgenowskie spojrzenie hm..
Kolejny argument ZA , moim chodzeniem ze spuszczonym wzrokiem !
xD

:)

A może nie powinienem tak głęboko zaglądać ludziom w oczy :)... ale jak tu nie patrzeć skoro niektórzy mają takie piękne spojrzenia... mimo smutku :).

Może to Twój smutek się w nich odbija.
Albo łączy z tamtym....albo .

Czasem w oczach widzę smutek... mimo, że cała reszta emanuje pozornym szczęściem... zastanawiam się niekiedy co jest lepsze, przerwać smutek czy zachwycić się pozorami ?
a może właśnie najlepiej przejść obojętnie... może...